Siostra Maria Plautilla PSMC, z domu Lucia Cavallo, już od młodości miała w swym sercu głębokie pragnienie oddania się Panu. Gdy w 1933 roku do proboszcza jej rodzinnej parafii dotarł list księdza Orione, w którym ów święty wręcz „żebrał” o powołania, Lucia opuściła wszystko, aby udać się do domu macierzystego Małych Sióstr Misjonarek Miłosierdzia (Orionistek) w Tortonie. „Idę, aby zostać świętą za cenę wszelkiej ofiary” – pisała później o tym wydarzeniu. Przyjmując imię Maria Plautilla 7 grudnia 1937 roku złożyła na ręce księdza Alojzego Orione śluby zakonne.

Oddział Piccolo Cottolengo w Genui Paverano, gdzie została posłana do posługi wśród chorych, stał się dla siostry Marii Plautilli rodziną, klasztorem, ołtarzem, kościołem, misją – stał się wszystkim, bo tam był Pan, który był dla niej wszystkim. Niezwykle hojna i zapominająca o sobie, przedłużała swoją służbę przez wiele nocy czuwając nad chorymi. Poświęcił się także katechezie dla osób niepełnosprawnych. Nie brakowało osób, które widząc ją, definiowały ją jako „ksiądz Orione w habicie zakonnicy”, gdyż tak bardzo duch świętego Orione był w niej obecny. Była to wierna i wzorowa kobieca interpretacja charyzmatu założyciela. Znając tę zakonnicę, wiele sióstr i innych osób zaczynało rozumieć, co oznacza „duchowość szmaty” przekazana przez księdza Orione swoim duchowny synom i córkom jako sposób uświęcenia.

14 sierpnia 1947 roku złożyła profesję wieczystą. Ofiarny ton jej życia, przejawiający się w dokładnym i pogodnym posłuszeństwie oraz służbie chorym na ciele i umyśle, przybrał w epilogu charakter męczeństwa, gdy dla ratowania innych narażała swoje własne osłabione chorobą serce. Zmarła 5 października 1947 roku w Genui (Cuneo, Italia), mając zaledwie 33 lata życia i 9 lat profesji zakonnej.

1 lipca 2010 roku Ojciec Święty Benedykt XVI zatwierdził dekret o heroiczności cnót Służebnicy Bożej Siostry Marii Plautilli.

^{Tekst polski tłumaczony z włoskiego za Nacrologio della Famiglia Orionina}