Nasza konsekracja

Duchowość, Śluby zakonne

NASZA KONSEKRACJA

Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną! (Mk 10, 21).

Czyż nie wstąpiliśmy po to, aby iść za głosem powołania Bożego i w ten sposób zapewnić sobie wieczne zbawienie? Czyśmy może nie chcieli iść na zaproszenie Jezusa, który powiedział: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Mt 16, 24) 28.

Śluby wieczysteOtwórzmy nasze serca i umysły na ten nowy apostolat, na te nowe dążenia i nowe moce. Trzeba, żeby nasze Zgromadzenie rosło, pomnażało się i napełniało ziemię, żeby było jak nowe wojsko wiary (Opatrzności) i miłości. Uzbrójmy się w miłość, a zjednoczymy narody w jedności Kościoła Bożego, i wtedy narody będą miały pokój Chrystusa w królestwie Chrystusa. Nowe wojsko uzbrojone w pokorę, czystość, wiarę i miłość! Nasze życie powinno być agape, w której każdy ma dawać zamiast brać. Cóż lepszego można uczynić z naszych łez, z naszej miłości, życia, krwi, jak nie poświęcić je Bogu i złożyć w ofierze dla szczęścia ludzi?

Zdecydujmy raz na zawsze, czy chcemy być zakonnikami Boga i Kościoła, i chciejmy tego naprawdę. Precz z alternatywami, z niezdecydowaniem, żeby coś dodać, coś usunąć czy coś zreformować. Precz z biernością, precz z próżniactwem, precz z gnuśnością. Módlmy się. Niech każdy z nas śmiało powie: chcę być kapłanem i zakonnikiem według serca Bożego i Kościoła; będę się modlił, będę umartwiał, będę pracował, będę studiował, podejmę każdy wysiłek, i chcę być taki, jakim mnie pragnie mieć Bóg, mnie niegodnego Bożego powołania, a więc kapłanem i zakonnikiem wiary, wielkiego ducha, miłości; chcę być człowiekiem Bożym, ukształtowanym na wzór Jezusa Chrystusa.

Życie nieskazitelne i modlitwa to dwa wielkie środki, przez które otrzymuje się wszystkie łaski od Boga. Przez modlitwę można otrzymać od Boga wielki skarb miłości, który uświęci nasze studia i sprawi, że ze świeckich studia te staną się święte i duchowe.

Fragmenty pochodzą z pism ks. Orione przechowywanych w archiwum zgromadzenia