Rozpoczynamy październik – miesiąc szczególnie poświęcony Matce Najświętszej i modlitwie różańcowej – modlitwie prostej, a zarazem kompletnej pod każdym względem. W różańcu łączą się i uzupełniają wszystkie rodzaje modlitwy: uwielbienie, pochwała, błaganie, wstawiennictwo, dziękczynienie. Papież Leon XIII widział w różańcu “skrót całej religii chrześcijańskiej” i “streszczenie całej Ewangelii”. Św. Jan Paweł II wielokrotnie nawoływał, aby wytrwale odmawiać różaniec, zarówno we wspólnotach kościelnych jak i naszych rodzinach. W trakcie powtarzanych wezwań jednoczy on serca, prowadzi do zgody, ożywia nadzieję i obdarza nas wszystkich pokojem i radością Chrystusa, który dla nas się narodził, umarł i zmartwychwstał.

„Kochajmy Maryję! Och! Małe Dzieło Boskiej Opatrzności, można powiedzieć, że po Bogu, jest całe dziełem Maryi: powstało za sprawą Maryi, wzrastało dzięki Maryi, utrzymuje się przez Marje. My zawdzięczamy wszystko Maryi: jest to więc powód aby być Jej oddanymi, aby okazywać Jej naszą wdzięczność.
Nabożeństwo do Maryi jest po prostu ozdobą naszej najświętszej Religii, nie jakimś tam kwiatem, pomocą jak wiele innych, którymi możemy się posłużyć bądź nie, jak nam się podoba; ale jest integralną częścią. Bóg nie chce przychodzić do nas inaczej, jak poprzez Maryję i my nie możemy iść do Boga inaczej, jak poprzez Maryję”.

“Aby prawdziwie kochać Pana, Maryję, Dusze, Kościół potrzeba sprawić by stały się prawie pewnym maniactwem. Wiecie, co znaczy być maniakiem w jakieś sprawie? Jaki był stan ducha Maryi względem Jezusa? Wy to wiecie: nie żyła po co innego, jak tylko dla Niego, nie mówiła , jak tylko z Nim i dla Niego, chętnie cierpiała i modliła się dla Niego, myślała tylko to, co myślał Jezus – na ile to byłoby możliwe – na tyle jej serce pragnęło być blisko, w uczuciach, myślach i miłości, tego co Jezusa. To również czynili na ziemi święci: szukali możliwości, aby żyć w sposób jednogłośny, we wszystkim, z Jezusem i z Świętą Madonną”.

św. Alojzy Orione